Op 5 mei was ik in Vlissingen uitgenodigd voor een gesprek met wat andere middelbare scholieren en een oorlogsveteraan. Deze veteraan, genaamd Colin, was in 1994 en 1998 uitgezonden naar Bosnië. Het gesprek begon goed en er was genoeg ruimte voor vragen. Er kwam een ontspannen gesprek op gang over de VN, de NAVO en uiteraard hoe een soldaat een uitzending zelf ervaart. Een ander groot punt was het begrip veteraan, aangezien je bij een veteraan al snel denkt aan oude man met een rollator. Toch was er daarvan niet één bij en dat was voor de meeste van ons – in ieder geval voor mij – wel een omschakeling.
Na een kwartier schoof onze Minister-President Mark Rutte aan, waardoor niet alleen de spanning toenam, maar ook zeker de hoeveelheid media. De spanning werd al snel minder en de gesprekssfeer werd weer wat meer ontspannen. Rutte mengde zich goed in het gesprek en al snel kwamen er ook al wat vragen zijn kant op. Rutte moest er al snel vandoor, maar hij benadrukte nog wel even dat het een positief gesprek was en daar kon ik mij ook zeker in vinden.
Na afloop werden er ook nog een aantal van ons geïnterviewd door Hart van Nederland en ikzelf door de Trouw. Na het interview bleven ik en wat anderen nog even doorpraten met een andere veteraan uit Afghanistan en als alles lukt wordt er op onze school misschien nog wel een speciale veteranen dag gehouden.
Na afloop werden er ook nog een aantal van ons geïnterviewd door Hart van Nederland en ikzelf door de Trouw. Na het interview bleven ik en wat anderen nog even doorpraten met een andere veteraan uit Afghanistan en als alles lukt wordt er op onze school misschien nog wel een speciale veteranen dag gehouden.
Simon Pouwelse
Geen opmerkingen:
Een reactie posten